یکی از خوانندگان عزیز وبلاگ در پست قبلی پرسیده اند که چه راهکاری برای بهبود آستانه تحمل صنعت ایران وجود دارد؟

بهتر دیدم راهکارهای پیشنهادی خودم  را به طور خلاصه در زیر برای همه دوستان بیاورم:

  1. حتما روشهای روز دنیا را با فرهنگ ایرانی و قابلیتهای سازمان مطبوع تلفیق کنید به طوری که برای سازمان قابل فهم تر شود.
  2. آموزش عمیقتر در جهت همراه سازی مدیران (حتی در این راه ممکن است به حذف برخی مدیران منجر شود) چرا که اگر موفق به همراه سازی آنان نشوید امکان برداشتن قدم در راه، بسیار سخت و غیر ممکن می شود چون به عقیده من برای اجرای هر دستورالعمل و رویه کاری در یک گروه کاری اگر مدیر واحد همراه باشد اجرا می شود در غیر اینصورت به هیچ ترتیبی شما موفق به اجرای دقیق نمی شوید. (در واقع اگر مدیر بخواهد می شود اگر نخواهد نمی شود حتی اگر پرسنل موافق باشند)
  3. در ابتدا گامهای دقیق و پیوسته ای برای اقدامات و تغییرات خود مشخص نمایید در هر گام و مرحله هدفی را دنبال نمایید که در پایان گام قابل دسترس باشد.
  4. آموزش مراحل و گامها به طور جداگانه بدین معنی که در ابتدای هر گام به مدیران و پرسنل روند کار  و دلایل اجرا را آموزش داده و منافع آن را برای آنها تشریح کنید به طوری که در پایان هرگام تغییرات مثبت و منافع آن برای همه قابل لمس باشد. در صورتی که هدف در هر مرحله وجود نداشته باشد به دلیل پایین بودن آستانه تحمل صنعت ما آنها منتظر نتیجه نهایی با طی مراحل طولانی باقی نمی مانند و شما در میانه راه متوقف می شوید.
  5. در طی گامهای تعریف شده عجله نکنید بگذارید بعد از اجرای هر مرحله و گام تغییرات ایجاد شده  ملکه ذهن افراد شده و جزو ذات کار برای آنها محسوب شود. و یا به قولی بگذارید آن را هضم کنند. تا علاوه بر اینکه از این تغییرات سریع زده نشوند از آن درک خوبی پیدا کنند.

اینها خلاصه ای از اقداماتی است که من برای مقابله با مشکل پایین بودن آستانه تحمل صنعتمان در حال حاضر به کار می برم شما هم اگر راهکارهای کاربردی و تجربه مناسبی دارید که به بهبود این راهکارها کمک می کند همین جا به این موارد اضافه نمایید که همه برای همه دوستان قابل استفاده باشد.

مطالب زیر را هم مطالعه نمایید