کنون امشب

می رسد از راه بهار

می تپد حس زمین، با نفس های بهار

می برد خواب ز رؤیای درخت

می دهد ناز به نیلوفر و یاس

می کند دشت را هوشیار

می کند رود را خندان

می دهم غم، به شبهای زمستانی که رفت

می زنم بوسه به لبهای بهار

می شوم سبز، سبزتر از روح بهار

 

ارشیا دکامی

۹۳/۱۲/۲۹    ساعت ۱۹:۳۲