تردید در تصمیم گیری در مدیریت

تصمیم گیری در مدیریت یکی از ارکان بنیادین مدیریت است. در واقع باید گفت تصمیم درست و به موقع است که می تواند یک مدیر را موفق گرداند. تردید و یا تاخیر در تصمیم گیری مدیر و تصمیم گیری نابجای مدیر، موفق ترین مدیران را هم در  معرض شکستی مهلک قرار می دهد.

اگر بخواهم یکی از خطرناک ترین خصلت های مدیریت را نام ببرم، می توانم بگویم تردید در تصمیم گیری.

مدیر مردد ، معمولا مشکلات را در بلاتکلیفی نگه می دارد تا زمانی که شخص دیگری دست به تصمیم گیری بزند. یا آنقدر در تصمیم گیری تردید به خرج می دهد که دیگر برای یافتن یک راه حل بسیار دیر شده باشد. چنین مدیری، ابعاد مثبت و منفی یک مسئله را تا بی نهایت و با جزییات کامل، بارها و بارها بررسی و مقایسه می نماید. ولی در نهایت نمی تواند یکی را انتخاب و تصمیم گیری نماید.

انواع تصمیم گیری در مدیریت را می توان در چهارم دسته زیر دسته بندی کرد. البته این دسته بندی به صورت کلی است. ممکن است بتوان تصمیم گیری در مدیریت را به دسته های بیشتری تقسیم کرد اما آنچه معمول است این چهار دسته تصمیم گیری مدیران است.

[message_box bg_color=”rgb(234, 234, 234)” text_color=”light” padding=”25″] [ux_text text_color=”rgb(148, 32, 115)”]

حتما بخوانید: تکنیک‌های تصمیم گیری در مدیریت [/ux_text] [/message_box]

انواع تصمیم گیری در مدیریت

1. گروه اول، اغلب تصمیمات خود را بر اساس آنچه روی کاغذ آمده است و آنچه زیر دستان نوشته و به دستشان داده اند می گیرند. تصمیم گیری این مدیران در اختیار خودشان نیست و اغلب تصمیمات به آنان تزریق می شود.
2. گروه دوم، گزارش ها و مستندات همکاران خود را نادیده می گیرند. و بی اعتنا به اطلاعاتی که زیر دستان جمع آوری کرده اند، خودشان شخصا تصمیم می گیرند. تصمیم گیری این مدیران انفرادی و بر اساس داشته های خودشان است.
3. گروه سوم، تصمیم می گیرند، ولی بلافاصله تصمیم خود را تغییر می دهند. این نوع تصمیم گیری در مدیریت بسیار خطرناک تر از دو گروه قبلی است.
4. گروه چهارم، مدیرانی که علاوه بر جمع آوری اطلاعات از زیر دستان، خودشان هم اطلاعات را مورد بررسی قرار می دهند. نقاط ابهام را می پرسند تا جواب قانع کننده بیابند. آنها حتی الامکان از کارمندان خود برای مشارکت در تصمیم گیری و ارائه نظر دعوت می کنند. ولی بعد از بررسی های لازم در نهایت قاطعانه تصمیم می گیرند و به اجرا می گذارند. این مدیران این را درک کرده اند که گرفتن تصمیمات قاطع، توانایی کنترل شان را تقویت می کند.

تصمیم گیری قاطعانه مدیریت

تصمیمات قاطع مدیر باعث می شود که افراد راحت تر بفهمند چه باید بکنند. پاسخ دادن به کارکنان با بله یا خیری واضح و سریع بسیار سازنده است. اگر پاسخ یک پیشنهاد یا درخواست بله باشد، مدیران قاطع بی درنگ برای اجرای آن اقدام می کنند. اگر پاسخ نه باشد، تلاشهایشان را در جای دیگری صرف می کنند.

بنابراین سعی کنید از این به بعد تصمیمات اساسی را کش ندهید. قبل از اخذ تصمیم ، ابتدا شرایط و مقتضیات موضوع مورد تصمیم را تجزیه و تحلیل کنید. و به تناسب این شرایط و مقتضیات تصمیم بگیرید.

در تصمیمات اساسی ، همیشه از همکاران خود بخواهید گزارش های مفصلی  متکی بر بررسی های جوانب مختلف موضوع برای شما تهیه کنند. همچنین بخواهید که گزارشی از مشکلات اساسی که طی چند ماه آینده  در حوزه ی مسئولیت خود با آن مواجه خواهند شد به شما ارائه کنند. گزارشات را مطالعه کنید. همکاران خود را برای ارائه توضیحات فراخوانی کنید. نظرات آنها را بخواهید و در نهایت جمع بندی کنید و تصمیم خود را بگیرید سپس به اجرا بگذارید. بعد از این دیگر تصمیمات خود را تغییر ندهید. مگر این که واقعا اطلاعات جدید و مهمی را بدست آورده باشید که تغییر در تصمیمات الزامی باشد. اما طبیعتا این موارد باید بسیار اندک باشند. و نتیجه سریعا اعلام شود.